2017: WAT ÉÉN JAAR!!

Lieve allemaal,

Bereid jullie voor op een heeel uitgebreide blog over het topjaar 2017! Ik wou deze blog eigenlijk na het Univé Gymgala – á touch of Gold in december al schrijven maar het einde van dit jaar liep helaas anders dan verwacht.. Ik zal eerst alle gebeurtenissen van 2017 eens op een rijtje zetten:

– MAART: Voor het eerste triffis gehoekt (drievoudige salto voorover gehoekt met een halve schroef in de laatste salto) op een wedstrijd gesprongen.

Dit was tijdens de Flowercup in Aalsmeer. In mijn keuze sprong ik triffis gehurkt, erg tof om op een wedstrijd 2x triffis te springen!

– MEI: Optreden tijdens de shows The Best of Armin Only van DJ Armin van Buuren!

Tara, Jeroen, Sven en ik zijn onderdeel van deze gave show in de Amsterdam ArenA!

– MEI: Ongelukkig geblesseerd geraakt aan mijn sleutelbeen..
Op dit moment begonnen de kwalificaties voor de World Games, niet fijn dus..

– JUNI: Officieel gekwalificeerd voor de World Games als synchroonkoppel met Tara!

– JULI: Op de World Games winnen Tara en ik de BRONZEN MEDAILLE!

We scoren 46,200pt! Zelfs maar 0,050 (!!) verwijderd van het zilver..

– SEPTEMBER: Er ontstaat een samenwerking met New Care Supplements.

New Care steunt mij met hun zuivere supplementen/producten van hoge kwaliteit. Puur & eerlijk! Zie: https://www.new-care.nl/carlijn-blekkink 

– OKTOBER: Ik spring mijn eerste World Cup in Spanje.

– SEPTEMBER/ OKTOBER: Na 4 kwalificatie wedstrijden heb ik mij officieel gekwalificeerd voor het WK trampolinespringen!!

De eis om het WK te halen was pittig: 3x een score van 97,00pt springen. Ik sprong erg stabiel en kwalificeerde mij overtuigend voor het WK! Voor sommige mensen kwam dit misschien als een verrassing maar voor mij niet, dit klopte in het proces waar ik al lang mee bezig was.

– NOVEMBER: Ik maak mijn debuut op het WK in Sofia, Bulgarije!

Ik mag de Nederlandse vlag dragen bij de opening en spring een persoonlijk record voor verplicht 47,775pt!

– DECEMBER: Samen met Tara ben ik bezig met voorbereidingen aangezien we uitgenodigd zijn om op het Univé Gymgala – A touch of Gold in de Ziggodome op te treden!

Om in eigen land tijdens hét grootste showsport spektakel van Europa te mogen springen is een droom. Want meer dan tien jaar geleden bezocht ik als klein meisje mijn eerste Univé show en heb vervolgens bijna elk jaar opnieuw als toeschouwer van deze adembenemende show genoten. Wat een eer!

– DECEMBER: Ik maak een ongelukkige landing en loop een breukje in de zijkant van mijn nekwervel op, dezelfde avond word ik nog geopereerd..

Ik ben alsnog als toeschouwer aanwezig bij het Univé en het komende nieuwe jaar zal opeens in teken staan van revalideren..

____________________________________________________________________________________________

Zoals je wel kunt lezen is 2017 best een achtbaan geweest. Ik neem je nog even mee met deze bizarre rit:

Het jaar begon lastig, in januari was ik gestart bij de studentenpsycholoog om over het overlijden van mijn lieve papa te praten en heb sessies met medestudenten gevolgd over rouw/verlies. Dit was heftig maar uiteindelijk heeft het me ook geholpen om door te kunnen.

Het eerste grote hoogtepunt van de rollercoster waren de optredens tijdens The Best of Armin Only in de Amsterdam Arena. 80.000 bezoekers, veel gave artiesten ontmoet, lieve familie en vrienden waren er, once of a lifetime experience!!

Snel daarna ging het karretje met een rotgang naar beneden doordat ik door de stomme schuld van een buitenstaander best ernstig geblesseerd raakte aan mijn sleutelbeen.. In die periode deed ik er alles aan om zo snel mogelijk weer fit te worden aangezien de kwalificaties voor de World Games bezig waren. Op het NK in een vol Ahoy Rotterdam was het het moment van de waarheid en Tara en ik bleven ondanks de druk koel en kwalificeerden ons ruim voor de World Games! Lees de blog De hobbelige #RoadToWroclaw over deze periode.

Toen stonden we weer zomaar bovenop een hoog gedeelte van de achtbaan en daar bleven we eigenlijk even staan. Want de World Games zelf was ook één groot succes, we sprongen voor verplicht een nieuw record (40,700pt) en hadden ons doel behaald: de finale! In de finale sprongen we onze nieuwe, moeilijkere oefening welke ons de historische bronzen medaille opleverde! Het was een erg bijzondere week om mee te maken met alle Nederlandse sporters en alles klopte gewoon!

Na de zomer wou ik het karretje zo positief voortzetten want de kwalificaties voor het WK kwamen eraan. Ik was erop gebrand om het WK te halen!

De eerste kwalificatie haalde ik nét niet de gestelde eis, dit betekende dat ik de volgende drie wedstrijden álle drie keer goed moest springen én de eis van 957,00pt moest halen. Deze hele periode stond in het teken van de WK wedstrijden, ik was mentaal en fysiek top in vorm, maakte heel bewust afwegingen over van alles, waarbij ik me telkens afvroeg: gaat dit mij straks helpen om goed te presteren tijdens de wedstrijden? Daar ben ik heel gedisciplineerd in, ik heb ook oprecht wel genoten van deze strikte periode, alles goed plannen en in het teken zetten van je sport zodat je oprecht kan zeggen aan het eind van de strijd: Ja, ik heb er echt alles aan gedaan om hier zo goed mogelijk te presteren en alles eruit te halen wat erin zit!

En dit heb ik ook gedaan en het is gelukt! Ondanks toch wel de aanwezige druk heb ik mij gekwalificeerd voor mijn eerste WK in Sofia, Bulgarije. Pascal Wiebering van Triffis Alkmaar had ook voldaan aan de limiet en samen waren wij de enige afvaardiging van het Nederlands Team. Op het WK sprongen wij samen synchroon en werden netjes 11e, niet slecht voor de eerste keer! Individueel was ik erg in vorm, de trainingen waren echt sterk en ik was er klaar voor.

Voor mijn eerste oefening sprong ik een persoonlijk record welke de 16e score opleverde: 47,775pt Mijn tweede oefening begin ik top maar halverwege verlies ik de kracht in een been ofzo.. hierdoor kan ik niet de sprong tot op mijn voeten maken maar improviseer ik heel snel de sprong tot op mijn rug! Vanuit hier kan ik wel de tien sprongen afmaken maar de hele volgorde is eruit dus het wordt een lage score. Toch ben ik blij dat ik geknokt heb tot het einde en ‘gewoon’ 10 sprongen heb kunnen maken, NOOIT OPGEVEN! Toch balen want zonder deze fout had ik wellicht de halve finale gehaald.. Het WK was een heel mooie ervaring, zelf bij de wereld toppers horen, nieuwe springers ontmoeten en heel veel geleerd!.. Ik heb het ook erg bewust beleefd, ik weet waar ik vandaan ben gekomen, wat ik er allemaal voor heb gedaan en vooral opzij heb gelaten om hier te zijn!

Mijn oefening waar ik halverwege een bijzondere aanpassing manoeuvre maakte:

Na het WK was ik extreem gemotiveerd om meteen weer te gaan trainen om mijn programma uit te breiden en aan mijn hoogte te werken. Ik kon deze periode soms echt niet wachten om te mogen trainen haha, ik heb met het veld op het WK gezien wat mijn mogelijkheden zijn en wou nu echt die stap naar de wereldtop gaan maken. Ook brak er na een erg druk en vol jaar bijna de tijd aan voor  leuke, ontspannende dingen: optreden tijdens het Unive in de Ziggodome met Tara en op vakantie naar Mexico!

Met nog 4 trainingen te gaan voordat ik op vakantie zou, nam de rit van mijn achtbaan een ongelofelijke wending.. Het was aan het eind van de vrijdagochtend training, ik sprong een nieuwe combinatie: triffis gehoekt – salto- triffis gehurkt, tijdens de laatste triffis had ik mijn knieën niet goed vast maar mijn hamstrings waardoor mijn rotatiesnelheid veel slomer was.. hierdoor werd mijn landing nét te kort en kom ik niet goed op de trampoline terecht wanneer ik daarna op de blauwe mat beland. Oké, ik wist dat ik geen goede landing had gemaakt en dat mijn nek waarschijnlijk wel zwaar gekneusd zou zijn maar in eerste instantie dacht ik dat mijn rechter arm gebroken was aangezien die meteen tintelde en doof aanvoelde. Ik bleef voor zekerheid stil liggen en mijn trainer Lennard kon me geruststellen dat mijn arm oke was, meteen daarna probeerde ik mijn benen etc. te bewegen, wat lukte, want er schiet van alles door je hoofd.. Het tintelende gevoel in mijn arm nam al snel af en de fysio was al snel ter plaatse, ik bleef nog steeds rustig liggen. Na een tijdje controleerde fysio Tim mijn nekwervels en dit voelde allemaal goed al wou hij me voor zekerheid wel naar het ziekenhuis hebben, al hoefde dit van mij niet zo, ik dacht, het gaat zo wel weer. Ik probeerde onder begeleiding te zitten maar dit vond mijn lichaam niet zo leuk, ik ging 10 seconden out.. nu dacht ik ook wel van ja, misschien toch maar voor controle naar het ziekenhuis met de ambulance.

Bij nekletsel wordt er vaak ook een traumahelikopter opgeroepen en deze was dan ook al geland bij de Flik-Flak hal, maar aangezien ik neurologisch geen uitval had is die al snel weer vertrokken en werd ik op de brancard naar de ambulance gereden. In het ziekenhuis in Tilburg allerlei scans/onderzoeken gehad en daar kwam dan toch slechter nieuws dan verwacht: een breukje in de zijkant van mijn 6e nekwervel en deze stond ook nog een scheef in de rij. Pas toen kwamen de tranen, ik had ook niet zoveel pijn ofzo na de val dus het nieuws was ook heel onwerkelijk. Meteen die avond werd ik succesvol geopereerd, aangezien het kraakbeen tussen de wervels was beschadigd hebben ze een kunststoffen tussenwervel geplaats, de 6e nekwervel weer netjes op zijn plaats gezet en hier een plaatje over gezet. Ik heb drie nachtjes in het ziekenhuis geslapen en toen mocht ik weer naar huis met een nekkraag welke ik 7 weken moet dragen.

BAMM!! Ja deze achtbaanrit neemt hierbij een abrupt einde en staat meteen stil, WAT een bizar einde van zo’n mooi 2017, het jaar waar ik mijn weg weer had teruggevochten en eindelijk de vruchten kon plukken. Zeker verdrietig..

Het is erg dubbel, ik ben natuurlijk onwijs dankbaar dat ik er relatief goed vanaf ben gekomen, je gezondheid is het allerbelangrijkste en de verwachting is dat ik weer de oude kan worden. Een paar dagen voor mijn val had ik lieve Milou nog een kaart gestuurd aangezien het toen alweer twee jaar geleden was van haar ongeluk..
Aan de andere kant was ik van plan om de stijgende lijn natuurlijk door te zetten naar het nieuwe jaar en hier weer mooie dingen neer te zetten.

TV interview met RTV Drenthe via deze link: http://rtvd.nl/RYiF

Op het moment dat ik naar huis mocht ben ik meteen weer in de hal in Den Bosch geweest, fijn om iedereen weer te zien en ze enigszins gerust te stellen. Ik vond het zelf niet moeilijk om weer in de hal te zijn, voor mijn gevoel sprong ik zo weer de trampoline op. Dit komt ook doordat ik niet ben geflipt of de weg kwijt ben geraakt tijdens de sprong, puur door de rotatie snelheid die miste is het zo gelopen. Bij een dubbele salto kan je dat nog wel prima opvangen maar met een drievoudige salto is dit toch wat anders. Ik heb de sprongen ook op film en het ziet er ook niet perce eng uit, als ik het mensen laat zien schrikken ze niet. Een week na de operatie was ik ook alweer aanwezig bij de kerst turn/spring show in Heerenveen, waar ik eigenlijk ook aan mee zou doen.

Het kwam ook erg heftig en vooral snel in het nieuws, niet fijn.. er stond zelfs al een journalist in de hal op het moment dat ik met de ambulance weg ging! Ik was nog maar net onderweg naar het ziekenhuis en kreeg al berichten met de vraag of alles wel oke was, terwijl ik zelf nog niet eens wist wat de diagnose was! Ook vind ik het jammer voor de imago van de sport, ik hou van trampolinespringen en vind het dan ook naar dat de sport zo (negatief) in het nieuws komt. Zelf ben ik een springer die altijd enorme controle heeft over haar sprongen en ik weet dingen goed in te schatten, de landing had net zo goed wél goed kunnen aflopen, maar het was net pech dat het zo uitpakte. Het is ook zeker een geluk bij een ongeluk dat het relatief gezien nog goed is afgelopen dankzij het engeltje op mijn schouders..

Ik zie zo vaak filmpjes van jongens die de meest onmogelijke trucks op (tuin)trampolines uitvoeren waarvan je ziet dat ze technisch niet goed weten wat ze doen/beheersen en daarmee de kans op blessures vergoten. Wij zijn getrainde atleten en de kans dat het toch misgaat is erg klein. Een verpleegkundige in het ziekenhuis vroeg waarmee ik geblesseerd was geraakt. ‘Trampolinespringen’ zie ik. Verpleegkundige: “Oeh, ja gevaarlijke sport’ Mijn reactie: ‘Niet sporten is pas gevaarlijk..’  Ik heb soms het gevoel dat ik mezelf en mijn sport moet verdedigen en dat vind ik vervelend.

Als ere gast mijn oude balk signeren bij 50 jarig jubileum van mijn eerste gymvereniging Weerdinge.

Maar goed.. voor de eerste helft van 2018  had ik, natuurlijk, de route van mijn achtbaan al uitgestippeld. En na de val kon ik deze route abrupt schrappen.. Na het WK had ik mijn ogen al op het EK van April gezet om me daar eindelijk voor te kwalificeren en daar voor een halve finale plaats te gaan. De EK in 2014 en 2016 heb ik allebei nét gemist dus het EK van 2018 zou het nu dan moeten worden, zeker nu de kwalificatie limiet zo laag is maar helaas.. Ook zal ik voor het 3^de jaar opeen de plaatsingswedstrijden missen en voor de tweede keer weer het NK niet mee kunnen springen, echt wel moeilijk allemaal. Momenteel moet ik nog zeker één week met mijn nekkraag, op 1 februari ga ik terug naar Tilburg voor de eerste controle, ik heb gelukkig nauwelijks pijn gehad, vooral stijve spieren. Ik ben ook alweer begonnen met rustig sporten bij de fysio.

Na de operatie wist ik twee dingen: het komende half jaar mag/kan ik niet springen, in plaats daarvan mag/moet ik revalideren en afstuderen, hoe wil ik dit invullen nu de planning van mijn achtbaanrit opeens zo anders gaat worden? Ik had al een afstudeerplek in Eindhoven.. twee dagen na de operatie wist ik het antwoord al: ik ga komend half jaar in GRONINGEN wonen! Ik denk namelijk niet dat ik er gelukkiger van word om mijn revalidatie in Den Bosch door te brengen, de stad waarnaar toe ik verhuisd ben voor het springen en het dan juist niet kan doen, ver weg van huis en meerdere vrienden.. Elke dag dan de confrontatie dat je geblesseerd bent, nee, dan maak ik liever iets leuks van een rotperiode! De eerste twee jaar van mijn studie heb ik gevolgd in Groningen maar kon er nooit wonen door mijn topsport.

Sinds mijn 10^e jaar staat mijn hele leven al in het teken van topsport, alle keuzes heb ik gemaakt met oog op mijn sport. Daarom vind ik het eigenlijk ook wel leuk om tóch nog even het ‘normale’ studentenleven te beleven, soms miste ik dit sociale leven wel. Ik ga revalideren bij Krum, hij was de sportfysio die mee was met het WK en heeft toevallig zijn praktijk in Groningen zitten, met een afstudeerplek ben ik nog bezig. Én geloof het of niet, maar één week na de operatie was ik al op hospi geweest voor een kamer in Groningen en ik ben het nog geworden ook! Het komende half jaar woon ik o.a. met mijn lieve vriendin Monique in huis die ook net gekozen was. Zo is mijn leven opeens 180 graden gedraaid!

Het is best lastig om op dit moment wat te zeggen over mijn springtoekomst, het ligt er net aan hoe het herstelproces gaat, in hoeverre ik het gemist heb, wat mijn doelen dan zijn, of ik mijn hele leven weer in topsportmodus wil zetten.. Ik weet ook wel dat ik er op deze manier nog niet klaar mee ben maar het is ook nog niet zo vanzelfsprekend dat ik alles straks weer oppak. Stap voor stap.. Ik ben wel van plan om straks bij wedstrijden enzo te komen kijken/helpen.

Eerst ga ik het komende half jaar ijzersterk revalideren, mijn diploma halen en genieten van alle leuke avonturen. Volg mijn nieuwe, onbekende achtbaanrit via mijn Facebookpagina: https://www.facebook.com/Carlijn-Blekkink-Trampolinespringster-1254698731241526/ !

Ondanks deze enorme domper aan het einde van 2017 heb ik intens genoten van alle kleine en grote hoogtepunten afgelopen jaar want ik weet, niets in het leven is vanzelfsprekend.. ❤

Let’s make the best of this new ride!

Liefs,
Carlijn

P.S. : iedereen heel echt bedankt voor de enorm vele lieve berichten via social media, maar ook de vele kaarten (ook van veel trampolineclubs uit Nederland), bloemen, bezoekjes etc.. dat doet me goed! Ook ben ik blij met New Care Supplements aan mijn zijde, hun supplementen dragen bij aan een voorspoedig herstel.

Ook Triggerpointtherapie en massage Emmen heeft mij het hele jaar geholpen met mijn fitheid, en natuurlijk mijn lieve familie die het soms maar zwaar te verduren heeft met mij 😉

 

 

De hobbelige #RoadToWroclaw

Hallo allemaal,

Het is één dag voor vertrek naar The World Games in Wroclaw, Polen en ik type deze blog in mijn zonnige tuin in Den Bosch. Vanochtend hebben Tara, Lennard en ik onze laatste synchroontraining in Nederland goed afgerond en stappen morgen fit het vliegtuig in. Als ik zo terug kijk op de #RoadToWroclaw was dat even helemaal niet vanzelfsprekend en daar wil ik graag nog even op terugblikken. Dit om jullie een inkijkje te geven van hoe de voorbereidingen lgingen en dat dit ook wel eens anders loopt dan gehoopt..

9 April, Alkmaar, tijdens een gezamenlijke training met de Nederlandse selectiespringers wordt duidelijk dat Nederland daadwerkelijk één senioren vrouwen synchroonpaar naar de World Games gaat uitzenden. Door middel van 3 kwalificatiewedstrijden zou bekend worden welk paar. Ik zou dat seizoen voor het eerste met Tara Fokké (ook van Flik-Flak Den Bosch) gaan synchroon springen. Midden April sprongen we onze eerste synchroonwedstrijd in Duitsland, welke nog niet helemaal soepel ging maar wel leerzaam was. Inmiddels waren de kwalificatie eisen ook bekent: 2x boven de 80,50 halen, en dan werd er gekeken welk paar bij elkaar opgeteld de hoogste punten had óf op het NK eenmalig 85,833 pt. halen.

[Wat zijn de World Games eigenlijk?  De World Games zijn een soort van Olympische Spelen voor niét olympische sporten, het evenement is na de Olympische zomerspelen het grootste multisportevenement ter wereld! Er staan 31 verschillende sporten op het programma en er doen 3,251 sporters uit 111 verschillende landen aan mee. Het individuele trampolinespringen is sinds 2000 Olympisch maar het synchroonspringen dus (nog) niet. Zie https://www.theworldgamesnl.nl/ ]

 

6 mei, Alkmaar, de 1^e kwalificatiewedstrijd voor de World Games. Tara en ik hadden die avond ervoor de try-out show voor The Best Of Armin Only in de Brabanthallen gesprongen (hier moet ook nog steeds een blog aan gewijd worden!), dit was een erg gave ervaring en in de ochtend tijdens de individuele wedstrijd moest ik hier nog even van bijkomen haha. In de middag dus de 1^e van de 3 kwalificatiemomenten voor de World Games. Tijdens al deze kwalificaties werden we beoordeeld op onze voorronde, één verplichte en één keuze oefening bij elkaar opgeteld dus. Bij de synchroonwedstrijd in de middag voelde ik me al weer een stuk frisser en we hadden er goed voor getraind dus klaar voor. We sprongen 2 hele goeie oefeningen met hoge punten (86,6) en werden hiermee ruim 1^e. Een fijne start dus! 🙂

Toen kwamen de officiële shows van Armin van Buuren in de Amsterdam ArenA, een geweldige ervaring! (hier later dus meer over ;-)) Helaas raakte ik direct hierna zwaar geblesseerd aan mijn sleutelbeen door een domme fout van iemand anders.. Erg frustrerend omdat ik er zelf niks aan kon doen en het TOTAAL niet uitkwam met nog 2 belangrijke kwalificatiemomenten voor de deur..

In het ziekenhuis bleek dat ik een AC luxatie graad 2/3 had, dit betekent dat als ware het uiteinde van je sleutelbeen bij je schouder uit de kom is. De banden die je sleutelbeen aan je schouder verbinden waren bij mij behoorlijk in/afgescheurd waardoor het uiteinde van mijn sleutelbeen omhoog stak en je hem als een pianotoets naar op en neer kon drukken.. pijn en paniek dus! Ik zag even alle dromen en plannen van dit seizoen in elkaar storten. 😦

Ik moest een mitella om en kon ruim 2 weken niks fatsoenlijks met die arm doen.. mijn arm boven 90 graden krijgen was onmogelijk, zo gek is dat.. In die periode dat ik niet kon springen en mijn arm op wat simpele fysio oefeningetjes na niet kon bewegen, heb ik echter niet stilgezeten, nee ik ben juist hard gaan werken om fysiek wel fit te blijven, zodat zodra mijn arm beter hersteld zou zijn ik snel weer mijn niveau op de trampoline zou kunnen oppakken.

Dit waren totaal geen leuke weken, vele trainingen doorbrengen in de fitness, pijnstillers slikken, pijnlijke maar effectieve massage en chiro behandelingen ondergaan, weken lang met tape op je schouder rondlopen, voor je gevoel stil staan en niet weten of alle moeite niet voor niks is. Omdat ik aardig fit was en bleef verliep het verstel gelukkig voorspoedig, al die weken stonden ook in het teken van herstellen, dat zat constant in mijn hoofd.

Helaas hebben we door de situatie de 2^e kwalificatiewedstrijd moeten missen, dit betekende dat áls we op het NK weer gewoon mee konden doen, dat dat onze laatste kans zou zijn en het daar dus goed moesten doen. Na een aantal weken kon ik heel rustig aan het springen weer oppakken, al voelde ik de instabiliteit en druk op mijn sleutelbeen als ik hoger probeerde te springen. Door het missen van de plaatsingswedstrijden voor het NK heb ik mij dit jaar ook niet kunnen plaatsen voor het individuele NK.. erg balen ook!!

 

Op een gegeven moment kon ik mijn arm weer voor en zijwaarts naar mijn oor omhoog krijgen en kreeg met krachtoefeningen de kracht weer meer terug. Hierna kon ik de synchroonoefeningen aardig makkelijk weer oppakken gelukkig. Toen was het echt puur toeleven en gedoseerd toe trainen naar het NK, het laatste kwalificatiemoment waar ik al die tijd hard voor gewerkt had.

 

17 juni, Ahoy Rotterdam. Het moment was daar, in het volle Sportpaleis van Ahoy Rotterdam was onze laatste kwalificatie, het zou een spannende wedstrijd worden voor alle 4 de paren die meededen. Tara en ik waren er klaar voor, het inspringen ging lekker en het mocht beginnen. We sprongen een nette verplichte oefening, een goeie start. Daarna door naar de beslissende oefening, keuze: ging erg mooi en synchroon, wat een opluchting toen we weer stilstonden en we wisten dat we het beste eruit hadden weten te halen! We zijn cool gebleven en deden op het moment dat het moest dat was van ons verwacht werd, daar train je als sporter voor!! Toen was het afwachten op onze score en wat de rest zou doen. We hadden ons vorig punten record weten te overtreffen: 86,725 ! De andere paren gingen in de fout en toen was het duidelijk, Tara en ik waren het paar dat Nederland mochten gaan vertegenwoordigen op de WORLD GAMES!! Na de hele voorbereiding en rollercoaster voorafgaand was dit natuurlijk enorm opluchtend, voldoenend en geweldig. 🙂 🙂 Die nacht heb ik nauwelijks kunnen slapen door enthousiasme en adrenaline haha! De dag erna was het NK synchroonspringen en daar gingen we als 1^e de finale in, in de finale kreeg ik het niet meer voor elkaar en werden we 8^e geloof ik.. helaas.

FILMPJE KWALIFICATIE: https://www.youtube.com/watch?v=IrBJ5QTKZh4

De week daarna heb ik nauwelijks gesprongen, om mijn arm even rust te geven. In die week was meteen de teampresentatie van het Nederlands World Games team op Papendal, super leuk om mee te maken. Alle sporters werden voorgesteld, we kregen ons kledingpakket (ook van de KNGU hebben we mooie pakjes gekregen voor de wedstrijden), er werden individuele en een groepsfoto gemaakt en er werd afgesloten met een hapje waar we onderling nog kennis maakten. Zo stonden wij bij de inline skaters uit Heerenveen, met oa Ronald en Michel Mulder, ik hoop dat we hun wedstrijden kunnen bekijken in Polen! Ook hebben we bijv het dames acro paar ontmoet die zich ook hebben gekwalificeerd.

De weken na de NK was Tara nog even op vakantie en kon ik eindelijk weer wat individuele oefeningen van mezelf oppakken. Zodra Tara weer terug was hebben we alle gezamenlijke training besteed aan het synchroon springen en het verzwaren van onze keuzeoefening. Ik moet zeggen dat het nu ook wel tijd is om naar Polen te gaan, we hebben het vaak genoeg gedaan en goed getraind.

En dan nu, vertrekken we morgen dan eindelijk naar Polen om daar op woensdag 26 juli rond 4 uur aan onze kwalificatiewedstrijd te beginnen. Het is zo geloot dat Tara en ik namens Nederland de wedstrijd mogen openen en dus als 1^e aan de beurt zijn. Eerst nog een paar dagen daar lekker trainen en wennen. Er doen 10 sterke dames paren aan de wedstrijd mee en er mogen 8 door naar de finale. Andere gymnastische sporten die op het programma staan van de World Games zijn: dubbel-mini trampoline, tumbling springen, acro gymnastiek, ritmische gymnastiek,  en aerobic. Samen met onze coach Lennard Villafuerte en jurylid Saskia van Dijk zullen we 6 dagen in Polen verblijven.

Dit was (lang) samengevat de hobbelige #RoadToWroclaw, ik ben zoo blij dat het Tara en mij uiteindelijk toch gelukt is om ons te kwalificeren. Het leven van een topsporter bestaat uit ups en downs en gelukkig is het me gelukt om sterker te zijn dan het negatieve. Dit zal mijn eerste echte grote senioren toernooi worden en ik kijk er naar uit, het zal vast een hele mooie beleving worden om dit grote multisportevenement als team Nederland te gaan ervaren!

Natuurlijk heb ik dit niet alleen bereikt, als allereerst wil ik mijn moeder en broer(tje) Alex bedanken voor hun positieve steun en luisterende oor als ik weer eens voor de zoveelste keer mijn zelfde verhaal kwijt moest haha! Super leuk dat ze ook naar Polen komen om ons aan te moedigen! Daarnaast mijn coach Lennard en synchroonpartner Tara voor het bewaren van de rust en het geven van het geloof. Natuurlijk konden we het ook niet zonder onze trainingsgenootjes die vele oefeningen de matjes hebben bijgehouden en zelf als jury werden ingezet tijdens onze oefenwedstrijdjes ghehe. Op het medische vlak heb ik zeer veel te danken aan Jan Hiemstra van Triggerpointtherapie Emmen, mijn vaste masseur die mij er altijd (pijnlijk maar effectief ;-)) weer bovenop krijgt en Teresa Zeug van Imagine Chiropractie voor het corrigeren van mijn lichaam. En als laatst Maarten Hulshof en Tim van Schijndel voor het wekelijkse bezoek om mijn schouder weer te tapen.

Zo, long road and long story, ik kan niet wachten om morgen in Polen aan te komen en alles te gaan beleven, ik heb van ver moeten komen dus wil en ga er optimaal van genieten en presteren! De aanhouder wint! 😉 Gelukkig is mijn blessure nu zo goed als over. Ook wil ik de volgers/lezers van mijn Facebookpagina en website bedanken voor jullie leuke berichten telkens, vind ik leuk!! 😀

Bedankt voor het lezen en pożegnanie!!

 

P.s.: Via de onderstaande kanalen zijn de prestaties van de Nederlandse sporters op de World Games te volgen. De synchroon finale is live te volgen via https://www.olympicchannel.com/en/ op woensdag 26 juli om kwart voor 9. Hopelijk halen wij die!

NK 2016: 2e individueel en 3e synchroon senior dames!

Hallo allemaal,

Zondag 26 juli liep ik Ahoy Rotterdam uit met een individuele zilveren medaille en bronzen synchroon medaille! Dit had ik nooit verwacht..

Op 31 maart, op de verjaardag van mijn vader, publiceerde ik het bericht met het nieuws dat ik reserve was geworden voor het EK en dat onze lieve papa op 11 februari was overleden..

Die periode was zwaar, verdrietig en moeilijk.. de eerste paar weken na het overlijden van pap kan ik me nauwelijks meer herinneren, zo onwerkelijk was het, je wordt geleefd. Ik schreef in n vorige blog dat ik de drive voor trainen en school, en eigenlijk überhaupt het leven, moeilijk kon vinden. Dit gaat nu wel beter al is het nog steeds erg lastig.. het is ook nog maar 5 maanden geleden! en het verdriet is er niet minder om. Moeilijke en verdrietige dagen moesten we door, bijv. vaderdag, mijn verjaardag.. de mensen die ons, in het bijzonder op zulke dagen een hart onder de riem steken: jullie weten niet hoeveel dit voor ons is betekend.! Soms besef ik het allemaal nog steeds niet helemaal lijkt het, en als ik dan stil sta bij de realiteit doet t me intens pijn..

Na anderhalve maand begon ik rustig op te bouwen met school en weer paar nachten achter elkaar in Den Bosch te slapen en daar te trainen. In het begin heb ik ook nog wel een paar keer in Heerenveen bij mijn oude club getraind, kon ik daarna snel weer naar huis. De laatste landelijke plaatsingswedstrijd heb ik nog meegedaan, alleen synchroon met Jackie. Ik was toen net weer een beetje aan het springen, in het begin koste een goede salto achterover me al moeite! Deze wedstrijd ging bagger maar dat maakte niks uit, ik deed het meer om weer iedereen te zien en weer een beetje in de sfeer te komen. Dit was wel weer een emotionele dag..fijn dat m’n vriend Arjen erbij was.

Ongeveer twee weken voor de NK eind juni had ik besloten om wel mee te doen. Omdat ik nog steeds nog maar 4x in de week trainde, trainde ik een wat makkelijkere keuzeoefening van 11,2 mh, deze kon ik sneller uitspringen en had ik vertrouwen in. Op de vrijdag voor de wedstrijd ging ik alvast trainen in de wedstrijdhal van Ahoy, zaterdag ben ik wezen kijken bij de trampoline en turnwedstrijden met m’n moeder en zondag was mijn eigen wedstrijd.

Normaal gesproken was m’n NK voorbereiding veel anders, ik had nu een stuk minder getraind en heb nog veel aan mn hoofd. Daarom was mn doel voor deze wedstrijd: meedoen. Niks meer.
(en weet dat dit een lastig doel is voor n topsporter die graag voor het hoogst haalbare gaat 😉 )

Ik was daardoor wellicht ook wel een beetje relaxter, ik had niks te verliezen! M’n verplichte oefening ging wel redelijk: 43,975 Keuzeoefening daarna ging heel goed! Ik had zelfs een nieuw puntenrecord gesprongen; 50,120 Voor het eerst in de 50 punten 🙂

Ik had de finale gehaald en zelfs als 2^de! Who dit had k niet gedacht.. op de finale gingen alle punten weer op 0. M’n finalekeuze ging nóg een stukje beter en verbeterde mn PR weer: 50,760 !

Dat was fijn!! Ik werd 2^e hiermee, erg blij! M’n eerste individuele NK medaille bij de senior dames.. eindelijk

Hier is het filmpje van mijn finale oefening te bekijken: https://www.youtube.com/watch?v=_WJWR850rZY

Daarna sprong ik ook nog synchroon met Jackie, ondanks dat we maar 1x getraind hadden gingen we als 3^de door naar de finale! De finale ging ietsje beter en we bleven 3^e. Zo ging ik met twee medailles naar huis 🙂

Voor de tijd keek ik best op tegen het NK, natuurlijk omdat ik papa op de tribune moest missen en bij de NK’s was hij altijd nadrukkelijk aanwezig.. Toen de wedstrijden voorbij waren kwamen de tranen ook wel..

Erg fijn was dat ik lieve supporters had die kwamen aanmoedigen! Ik ben trots dat het NK zo goed ging ondanks dat we in zo’n moeilijk jaar zitten.. ik weet zeker dat pap erbij was. Dit resultaat was een fijne oppepper en geeft moed om na de zomer aan een nieuw seizoen te beginnen.

Ik ben ook over naar het 3^e schooljaar van Sport, Management en Gezondheid. Ik heb wel wat gemist maar kon dit wel inhalen. Één onvoldoende heb ik gehaald (5.2..), die zal ik volgend jaar moeten herkansen. Ook wel opgelucht dat k t jaar ‘gewoon’ gehaald heb, m’n broertje heeft zelfs zijn Propedeuse gehaald dit jaar! Knap! Dit was niet gelukt zonder de steun van onze lieve dappere mama! Samen staan we sterk..

Nu ben ik vooral nieuwe combinaties en sprongen aan het trainen. Over twee weken ga ik op vakantie met Arjen, daar ben ik wel even aan toe.. even eruit..Ik ben ook nog bloed wezen prikken omdat ik de laatste periode erg moe was, maar er kwam niets bijzonders uit.. zal wel de nasleep zijn van alle gebeurtenissen. Van het zomer ga ik ook nog een week op trampolinetour met Bente Geleijn. Dit is een opdracht vanuit mijn stage van volgend jaar, we gaan langs verschillende Nederlandse campings om het veilig trampolinespringen te promoten!

Ik heb net mijn eerste seizoen bij Flik-Flak achter de rug en ben blij met mijn progressie en de stap naar Den Bosch! Bij de club ben ik fijn opgenomen en ondersteund! Straks na 3 weken vakantie ga ik weer opbouwen en beginnen aan een nieuw seizoen. In oktober gaan we met Flik-Flak naar de Loulé Cup in Portugal! Wie weet kan ik dan al wat nieuwe sprongen testen in mn oefening, ik kijk er naar uit.

Fijne zomer iedereen!

Carlijn

 

Vijf stabiele wedstrijden + in ORANJE selectie !

Hallo Allemaal,

Afgelopen periode heb ik veel wedstrijden gehad, daarom vond ik het leuk om kort over alle wedstrijden nog wat te schrijven.

2^de WK kwalificatie:
De tweede WK kwalificatie was in België, dit zou de eerste wedstrijd van mijn seizoen zijn en ook de eerste wedstrijd sinds ik in Den Bosch train. Op vrijdag vertrok ik samen met Kirsten, Tara en Orlando al naar België om daar in de hal te trainen. We sliepen gezellig in een simpel hotelletje. De volgende middag was de wedstrijddag en was ik als eerste aan de beurt. Ik sprong een nette verplichte oefening met een mooie time of flight score. Punten: 42,630 Toen was keuze aan de beurt en deze sprong ik uit zoals de bedoeling was! Ik was hier erg blij mee, het was alweer erg lang geleden dat ik 12,1 moeilijkheid uitsprong op een wedstrijd en überhaupt een voorronde zoals die van te voren gepland was. Punten keuze: 48,430. Ik was erg tevreden met deze wedstrijd en het gaf me ook weer vertrouwen. Voorronde punten: 90,1 Dit betekende dat ik de Jong Oranje limiet voor komend seizoen weer gehaald had!
Filmpje van de voorronde: https://www.youtube.com/watch?v=JqAKE7-Gd4M&feature=youtu.be

3^de WK kwalificatie:

De 3^de kwalificatie was een maand later in Alkmaar, ik ging dezelfde oefeningen springen zoals in België. M’n verplichte oefening sprong ik mooi strak. Punten: 42,590 Ik begon m’n keuze oefening goed en sprong weer 12,1 moeilijkheid uit maar raakte met de opsprong tot stilstand helaas de mat en dit kostte me natuurlijk punten.. 46,895

Hiermee had ik de WK eis van 93,5 punten voor de voorronde niet gehaald. Het WK in Denemarken is inmiddels alweer voorbij en ik heb het goed kunnen volgen. Gefeliciteerd met de resultaten dames!

Loulé Cup Portugal:

Een paar dagen later vertrokken we alweer met een grote groep bestaande uit Flik-Flak, TSH en Triffis springers naar Portugal voor de Loulé Cup! In 2009 heb ik ook eens meegedaan aan dit toernooi. We sliepen met z’n allen op een mooi vakantiepark in verschillende ruime huizen en het weer was ook prettig. De wedstrijd liep als volgt: Verplicht ging goed en mooi in het midden, pt: 42,605.

Met keuze sprong ik mijn 2^de sprong wat contra, daardoor paste ik mijn oefening aan door een salto a.o. te maken en sprong mijn oefening door zoals hij bedoeld was. Ik vond het jammer dat ik de oefening zoals ik hem in mijn hoofd had niet kon springen maar toch tevreden dan ik zo snel een oplossing kon bedenken en het vervolgens netjes heb afgemaakt. Punten: 47,710 totaal: 90,315
Er moest nog een groep na mij dus het was afwachten of het genoeg was voor de finale.. en dat was het! Als 4de had ik de finale gehaald.

Anders dan normaal telden de punten van de voorronde gewoon mee in de finale. Ik begon mijn oefening erg goed, lekker rustig en technisch. Op het eind verloor ik wat hoogte maar besloot toch om full full op sprong 10 te doen. Ik landde deze wat scheef en werd hierdoor op de zijrand gelanceerd, gelukkig kon de persoon die stond te vangen mij op de trampoline houden. Een val op de rand/mat na sprong tien kost je veel punten..
Finale oefening:https://www.facebook.com/carlijn.blekkink/videos/1036449253061652/?l=3669338594862008516

Uiteindelijk ben ik 5^de mee geworden, ondanks de val op het laatst was ik tevreden met de dingen die ik had laten zien dit toernooi. Niamh, Claudia en ik hebben samen nog een teammedaille gewonnen! 3^de plaats bij de Senior Open Women, dit was een leuke verassing.

1^ste plaatsingswedstrijd clubteams in Zoetermeer:

Ik had er voor gekozen om mee toen doen aan de clubteams om wat extra wedstrijden te springen en eventuele limieten te halen. Samen met Daan, Jennifer en Claudia (Milou) vormden we het team voor TSH Heerenveen. Deze wedstrijd was meteen het weekend na de Loulé Cup en afgelopen week ging trainen wat moeizaam dus ik verwachtte eigenlijk niet zoveel van deze wedstrijd. Misschien dat het daardoor juist zo goed ging!
Deze wedstrijd sprong ik een nieuwe combinatie in mijn verplichte oefening: vol in half uit gehurkt- half in half uit gehoekt. Dit is 2,7 moeilijkheid. M’n verplichte oefening ging heel netjes en de combinatie op het einde lukte! Pt: 44,385 wat een nieuw PR voor verplicht is! Door naar keuze, deze ging ook lekker en ik sprong 12,1 mh weer uit. Pt: 49,845 wat ook een PR voor keuze was! Voorronde punten: 94,2 én dit was ook een record maar nog veel belangrijker: Hiermee heb ik de limiet voor de ORANJE selectie gehaald!!

Ik was hier heel blij mee, je hebt de bronzen, zilveren en gouden status binnen de selectie en met deze score heb ik een bronzen selectie gehaald. Bij een gouden status mag je naar een World Cup, een mooi volgend doel!

Mijn laatste keuze oefening van deze wedstrijd heb ik ook nog uitgesprongen. Met het team zijn we 2^de geworden.

Voorronde oefeningen: https://youtu.be/ZLy4uORz7WM

2^de plaatsingswedstrijd clubteams Alkmaar:

Het laatste weekend van 4 weekenden met wedstrijden achter elkaar! Met verplicht sprong ik de ‘nieuwe’ combinatie weer succesvol uit. Pt: 44,025 Beide keuze oefeningen weer uitgesprongen, waarvan een met 12,1 mh. Pt: 49,165 & 49,385. Met het team werden we deze wedstrijd 4^de.

Het was best een drukke en zware wedstrijdperiode zo alles vlak achter elkaar maar ben heel blij hoe het gelopen is. Ik heb tijdens al mijn oefeningen 10 sprongen gemaakt! Dit was lang geleden, het is fijn om te merken dat ik stabieler wordt en elke wedstrijd wat verbeterde. Ik ben blij met deze stijgende lijn en ben van plan om hem door te zetten!

Liefs,
Carlijn

2de plaats synchroon @ David Ward-Hunt Cup Engeland

We waren vrijdag vroeg met meerdere auto’s vertrokken richting Frankrijk, om daar via de Eurotunnel naar Engeland te komen. Eenmaal aangekomen gingen we eerst even naar het hotel en konden we in de avond nog trainen in de wedstrijdhal. Het was een mooie hal met goede trampolines, bij deze wedstrijd stonden de trampolines naast elkaar en dat vond ik wel fijn!
Naast de sporthal stond een vaste trampolinehal waar de plaatselijke club altijd traint. Hier deden we de warming up en het was erg groot met wel meer dan 12 trampolines! De training ging goed en ik had een goed gevoel voor de dag erna. Tijdens deze wedstrijden waren er deelnemers uit verschillende landen, maar de meeste spring(st)ers kwamen uit Engeland zelf.

Zaterdag: individuele wedstrijd. M’n verplichte oefening ging redelijk goed. Tijdens deze wedstrijd wou ik een keuze oefening springen van 12,3 moeilijkheid. Ik begon de oefening goed, halverwege verloor ik wat hoger maar kon doorspringen, helaas kwam ik na sprong 10 met de opsprong op de mat. Ik was te ver naar voren gebogen waardoor ik naar voren vloog. Dit heeft me de finale gekost dus dat was wel even balen..

Zondag: synchroon wedstrijd Tijdens deze wedstrijd sprong ik synchroon met Suzan Vlaming, mijn trainingsgenootje. Ik had nog nooit met haar synchroon gesprongen op een wedstrijd dus dat was leuk! Het ging ook erg goed! Na twee goede oefeningen waar we zelfs 9.7 synchroniteit hadden gingen we als 1^ste door naar de finale. Die was meteen erna en hier sprongen we weer een goede oefening. Uiteindelijk zijn we 2^de geworden en dit was het hoogst haalbare dus we waren erg tevreden en kregen een mooie glazen trofee in de vorm van een diamant!

Het was een mooie wedstrijd en we hebben het gezellig gehad met de club en alle springers die mee waren 🙂

Liefs Carlijn

WK kwalificatie

Hallo allemaal,

Weer het eerste berichtje van mij na een fantastische (sportieve) zomer! Na de trainingsstage in Amerika zijn we daar op vakantie geweest met de familie. Nadat we weer terug in Nederland waren gekomen begonnen de trainingen voor mij alweer snel. De paar weken vrij waren heerlijk maar ik zat ook weer vol motivatie om weer aan het seizoen te beginnen!

De eerste wedstrijd kwam al weer snel, de Wk kwalificatie in Alkmaar. De laatste heb ik meegedaan omdat de andere nog te vroeg kwamen. De wk eis die de KNGU heeft opgesteld is erg hoog en ik wist van te voren al dat het niet reëel was om deze punten te halen.

We begonnen de wedstrijd met de verplichte oefening, deze ging best goed! Ik sprong een nieuw record: 44,165 met een time of flight van 15,565.

Daarna keuzeoefening, met sprong 4 ging ik teveel naar achteren waardoor ik een beetje moest aanpassen. Hierdoor was het lastig om goed door te springen en kwam ik na sprong 9 op de mat. Dat kost je best wat punten natuurlijk..

Foto: GymPOWER

Jammer van m’n keuze oefening maar ben erg tevreden met m’n verplichte oefening. Nu deze lijn doortrekken en extra aan m’n keuzeoefening werken om die ook stabiel te krijgen.

Op naar de volgende wedstrijd: Vrijdag 24 t/m zondag 26 oktober gaan we naar Engeland voor de David Ward-Hunt Cup in Kent! We zijn nog niet eerder bij deze wedstrijd geweest, ik heb er erg zin in!

Liefs Carlijn

 

Nederlands Kampioen synchroon 2014!

Hallo Allemaal, 

Afgelopen weekend waren de Nederlandse Kampioenschappen weer in Ahoy Rotterdam, een groot evenement met bijna alle KNGU sporten onder één dak, heel gaaf. Vrijdag waren we al vertrokken want we konden alvast trainen in de wedstrijdhal. Dit ging prima, we zaten met z’n allen in een hotel in Lekkerkerk. Zaterdag waren we vrij en zijn we wezen kijken bij de verschillende NK’s van alle gymsporten, van turnen tot ritmische gymnastiek, natuurlijk hebben we ook even bij de E,D & Ctjes gekeken van trampoline. Erg leuk dat heel Ahoy een weekend is afgehuurd voor dit gymspectakel, ik heb weer veel (oude) bekende gezien.

Zondag was voor mij de wedstrijddag, het begon al vroeg, om kwart over 8 konden we beginnen met inspringen en daarna begon de wedstrijd. Samen met mijn partner Romana Schuring gingen we na een redelijke voorronde als 5de door naar de finale. In de finale begint iedereen op 0 punten dus er waren volop kansen voor iedereen. Onze keuze oefening in de finale ging veel beter dan in de voorronde, we sprongen erg synchroon en kregen dan ook hoge punten: 43,00 Voor de synchroniteit hadden we zelfs een 9.4.
Toen was het nog afwachten welke plaats dit zou opleveren en jahoor, het was de hoogste score in de finale! Romana en ik zijn Nederlands Kampioen geworden!! Heel gaaf, de prijsuitreiking was op de turnvloer die op het podium stond. De lichten werden gedimd en de podiumplekken waren groot, we kregen een mooie grote beker!
Bekijk onze finale oefening: https://www.youtube.com/watch?v=Kjm1zkNzcrc

Nadat de prijsuitreiking was geweest hadden we even rust. Kort daarna konden we alweer inspringen voor de individuele wedstrijd. Ik was in de tweede groep als eerste aan de beurt. Ik begon met de verplichte oefening die erg mooi ging Punten: 42,2
Daarna keuze oefening, deze ging ook goed, alleen de laatste sprong had ik aangepast. Ik zat een beetje bij de rand en voor de zekerheid deed ik schroef ipv full full. Ik ging als 2de door naar de finale, dit had ik van te voren niet verwacht.
In de finale gingen de punten weer op nul en begon ik aan mijn keuze oefening. Het begin ging goed, maar halverwege ging ik scheef en compenseerde dit niet genoeg waardoor ik nét de rand van de trampoline raakte, dat betekend einde oefening..
Echt balen, ik was goed in vorm! Ik wou graag mijn oefening uitspringen en nog beter springen dan in de voorronde, dit heeft me een podiumplek gekost..

Nu, een paar dagen later kan ik wel tevredener terug kijken op mijn individuele wedstrijd, ik heb een goede voorronde laten zien en hiermee gezien dat ik met de top meedraai.
Het was een erg mooi weekend in Ahoy met TSH en wil mijn clubgenootjes ook feliciteren met de meerdere podium en finale plaatsen die er zijn gehaald!

Ennnnn dan! Over minder dan een week vlieg ik al naar New York om vervolgens twee weken te gaan trainen in New Jersey bij topclub Elite Trampoline Academy. Erg zin in, ook wel spannend. Ik zal af en toe wat updates over mijn tijd daar op deze site plaatsen dus houd het in de gaten! 🙂

Jullie kunnen nog steeds een donatie doen op mijn Talentboekpagina, zo kan er al vanaf €5,- bijgedragen worden aan de trainingsstage in Amerika.. Steun jij mij ook?! Dit zal ik heel erg waarderen 🙂 http://talentboek.nl/component/k2/item/670-trainingsstage-usa

Liefs Carlijn

2de & 3de plaats op Ostseepokal in Sörup

Hallo allemaal,

Dit jaar zijn we voor het eerst naar de Ostseepokal geweest met de club, een lang, gezellig wedstrijdweekend in Duitsland. Vrijdagochtend vertrokken we en na de nodige files kwamen we ’s avonds aan in Sörup. We hebben snel wat gegeten en gingen door om te trainen. Zaterdag was de individuele wedstrijddag, ik wou hier weer net zoals in Den Bosch mn nieuwe keuze oefening uitproberen. Het inspringen ging al een stuk makkelijker en beter dan in Den Bosch dus dit was al een vooruitgang!

M’n verplichte oefening ging stabiel en mooi, alleen op het eind van mijn oefening kwam ik met de opsprong op de mat, dit kostte me punten. Keuze oefening ging niet goed, na sprong 1 had ik teveel snelheid over waardoor ik de oefening weer aanpaste, uiteindelijk had ik nog wel 10 sprongen. Nadat alle groepen geweest waren was ik nét nog door naar de finale, hier was ik wel blij mee want de voorronde was niet gegaan zoals ik wou en nu kon ik me verbeteren.

M’n finaleoefening ging beter, ik heb op 2 plaatsen m’n oefening aangepast waardoor ik op een iets lager moeilijkheid uitkwam dan gepland maar het was een nette oefening. Toen alle dames hadden gesprongen was de uitslag bekend; ik was 2^de geworden met een nieuw punten record! Mooi 🙂

De volgende dag de synchroon & mixed synchroon wedstrijd! Tijdens dit toernooi kan je ook mixed synchroon springen, een extra onderdeel voor de leuk. Door omstandigheden hadden Romana en ik besloten om een andere oefening op de wedstrijd te gaan springen, dit was even omschakelen maar we hadden een goeie voorronde gesprongen en waren dan ook door naar de finale! In de finale ging de oefening weer netjes en zijn we 3^de geworden! De mixed- synchroon wedstrijd was leuk om mee te maken, sommige koppels waren zelfs verkleed voor hun act. De verplichte oefening van Kevin en mij ging best goed, onze stijl van springen heeft wel wat van elkaar weg dus we waren een goed duo! We sprongen best een moeilijke keuze oefening en deze ging ook netjes, we waren door naar de finale! In de finale ging het allebei wat minder bij ons, uiteindelijk zijn we 10^de geworden.

Een lang, vermoeiend, gezellig wedstrijdweekend gehad met z’n allen! Drie finales gesprongen en twee bekers mee naar huis genomen, het was een geslaagd weekend!

In het weekend van 21-22 juni zijn de Nederlandse Kampioenschappen, dit jaar ook weer in Ahoy Rotterdam! Zondag 22 juni heb ik ’s ochtends de synchroonwedstrijd met Romana en ’s middags mijn individuele wedstrijd. Spannend maar leuk, ik kijk er naar uit! Zie ik jou daar? Meer info op: www.fantasticgymnastics.nl

Liefs Carlijn

Mixed synchroon met Kevin

Met teamgenootjes!

 

IAG Den Bosch

Hallo allemaal,

De vrijdag na hemelvaart heb ik meegedaan aan het IAG in Den Bosch, dit is een meerdaags toernooi met verschillende wedstrijden, van acro, dames en heren turnen tot trampolinespringen. Daarnaast zijn er erg veel activiteiten te doen! Een gezellige gym boel. Zie de site voor meer informatie: http://www.iagsportevent.nl/nl/

We konden van kwart voor 8 tot kwart voor 9 ’s ochtends al inspringen, dat was dus erg vroeg vertrekken vanuit Heerenveen! Ik was in de laatste groep aan de beurt, er deden nog niet echt veel deelnemers mee.
Mijn verplichte oefening ging wel goed, wel wat verbeterpuntjes maar op zich tevreden. Op het Youtube kanaal van GymPOWER staat een filmpje van mijn verplicht:

Ik ben na de EK kwalificatie afgelopen maart begonnen met het trainen van een nieuwe keuze oefening om mijn moeilijkheid omhoog te krijgen. Dit lukt al aardig, er zitten een aantal nieuwe combinaties in en mijn moeilijkheid komt op 12,9. Op het junioren WK afgelopen november sprong ik 12,1.
Tijdens deze wedstrijd wou ik deze nieuwe oefening voor het eerst uitproberen, dit was een mooi moment ervoor want er hing niks vanaf. Tijdens het inspringen was ik wel wat gespannen om deze nieuwe combi’s te springen aangezien zo’n wedstrijdsituatie toch altijd even anders is dan je vertrouwde trainingssituatie.
Ik begon mijn keuze oefening goed, echter kwam ik na sprong 3 wat in de problemen waardoor ik de oefening moest aanpassen. Ik deed 2x salto achterover achterelkaar en probeerde er nog wat van te maken, alleen sprong ik 11 sprongen in plaats van 10. Hier kreeg ik natuurlijk aftrek voor en de moeilijkheid van 12,9 was bij lange na niet gehaald. Alsnog ging ik als 2de de finale in die om kwart voor 8 ’s avonds was. Een lange dag dus!

De finale ging eigenlijk een beetje hetzelfde als de keuze in de voorronde, op sprong 2 verloor ik best wat hoogte waardoor ik een barani maakte en door sprong, dit keer kwam ik wel op 10 sprongen uit maar ik moest weer erg aanpassen waardoor ik op een erg lage moeilijkheid uit kwam.. Hier baalde ik wel van want ik was niet in de buurt van m’n nieuwe oefening gekomen.

Wel was het een leerzame ervaring, met het inspringen heb ik alle stukjes van mn keuze oefening goed kunnen uittesten en dat was toch de eerste keer dat ik het in een wedstrijdsituatie heb gedaan.
Ik hoop dat ik deze ervaring mee kan nemen naar volgende week zodat ik me daar sneller aan de wedstrijdsituatie kan aanpassen!

Aankomende vrijdag gaan we namelijk naar Satrup in Duitsland voor de Ostseepokal! Een 4 dagen lang toernooi waar ik zowel individueel als synchroon én mix synchroon ga springen! Synchroon met Romana Schuring en mix synchroon met Kevin Suurd. Normaal gesproken spring je altijd synchroon met iemand van hetzelfde geslacht. Tijdens dit toernooi kan dat wel, dat lijkt me erg grappig! 🙂

Dit toernooi is de laatste wedstrijd als voorbereiding voor de Nederlandse Kampioenschappen in Ahoy Rotterdam! Deze vinden dit jaar plaats op zaterdag 21 en zondag 22 juni! Een erg gaaf evenement, alle NK’s samen van oa turnen dames & heren, acrogym, ritmische gymnastiek, dans, röhnrad en trampolinespringen natuurlijk! Bekijk de site van dit ware gymspectakel: http://www.fantasticgymnastics.nl/

Wil je hierbij zijn? Maak kans om gratis kaarten te winnen voor dit gave weekend! Dit kan namelijk als je voor 12 juni op mijn Talentboekpagina een donatie doneert! Vanaf €5,- kan je mij al steunen én maak je kans op gratis kaarten voor het
Fantastic Gymnastics waar je toegang krijgt tot de wedstrijden van het turnen, ritmische gymnastiek en trampolinespringen waar ik zelf ook in actie kom! http://www.talentboek.nl/component/k2/item/269-carlijn-Blekkink Zie ik jou daar? 😉

Tot zover,

liefs Carlijn

Foto gemaakt door GymPOWER tijdens de wedstrijd

 

 

 

Ek kwalificaties

Het is me tijdens de twee kwalificatiewedstrijden niet gelukt om de gestelde Ek limiet te springen. Tijdens de tweede kwalificatie sprong ik wel een dik punten record dus hier was ik wel tevreden over! Het was weer een goeie ervaring, dit was mijn eerste EK kwalificatie bij de senioren. Ik wens de trampolinespring(st)ers die zich geplaatst hebben voor het (J)EK veel succes!
http://www.rtvdrenthe.nl/nieuws/geen-ek-voor-trampolinestpringster-blekkink